Nga Suada Daci*
Nuk e di për ju, por unë edhe këtë vit vendosa të qëndroja në Shqipëri për pushime e më saktë në Sarandë. Jo se kam ndonjë problem me vendet e tjera fqinje (madje vdes të vizitoj jugun e Italisë), por edhe këtë vit vendosa të jem besnike e “Jonit”.
Meqënëse jemi në epokën e pushimeve pa shumë para, bagazhe dhe mbi të gjitha pa avione (kjo vlen sidomos për ata që e kanë shpirtin e aventurës shumë “high”) bëra një udhëtim me anije, për të parë brigje të paeksploruara më parë.
Saranda e “vogël” ka një vijë bregdetare të mrekullueshme që duhet eksploruar patjetër. E ku ka më mirë se ta ndjesh aromën e detit mbi anije!? Këtë vit (dhe me shumë mundësi vitin tjetër do të jenë më shumë mjete të tilla lundruese), ishte shumë “in” ta shihje rivierën e bukur shqiptare brenda një dite, duke përshkruar një itinerar prej orës 10:00 deri në 18:00 pasdite.
Nisja ishte pikërisht nga qyteti i Sarandës për të ndaluar përreth 1 orë e 30 minuta në tre nga gjiret më të bukur të rivierës shqiptare: Kakome, Krorëz dhe në Plakotoi. Të treja kishin një distancë shumë të shkurtër nga njëra-tjetra, por edhe pse mund të mendoni që ishin të ngjashme nuk ishin aspak të tilla.
Gjiri i Kakomesë, pjesë e komunës së Lukovës, është cilësuar një plazhet më ekzoktike të zonës. Uji kristaltë dhe gjelbërimi i zonës ngjanin me plazhet ekzoktike, pikërisht ato që jemi mësuar të shohim shpesh në botë. Duke qenë se kjo zonë mund të vizitohej edhe me rrugë tokësore, ishte shumë e dukshme që edhe turistët ishin më të shumë në numër se sa në gjiret e tjera.
Me një distancë prej më pak se 10 minutash mbërritëm në Krorëz. Edhe pse shumë afër Kakomesë natyra këtë herë na kishte rezervuar një plazh krejtësisht ndryshe. Rëra e bardhë dhe uji i jeshiltë ishin dy nga karakteristikat e Krorëzës të mrekullueshme.
Të njëjtën gjë mund të themi edhe për Plakotoin një tjetër gji i mrekullueshëm, por edhe më i virgjër se dy vendet e mëparshme. Dhe kur themi i “virgjër” mendoni pak se si mund të ishte uji në këtë zonë.
“12 vjet larg Shqipërisë, por e vizitoj gjithnjë e madje marr edhe shoqet italiane me vete”
Është e çuditshme por e vërtetë… edhe pse mund të vizitosh vende të huaja është e pamundur mos të kthehesh në vendlindje. Ornela dhe Stela dy motrat nga Vlora edhe pse jetojne në Itali prej 12 vitesh na treguan se në Shqipëri i gjeje çdo verë.
“Përpara se të vinim në Shqipëri, ishim me pushime në Barcelonë. Padiskutim që ishte një mrekulli, por detin tonë se krahasojmë me asgjë”, thotë Ornela, 19 vjeç, e cila këtë vit ishte regjistruar në fakultetin e ekonomisë.
Motra e saj, Stela (studente në degën e farmacisë), na tregon se këtë vit morën me vete edhe mikeshat e tyre italiane, të cilat kishin dëgjuar të flitej shumë për Shqipërinë. “E kanë pëlqyer shumë Shqipërinë, sidomos bregdetin tonë. Nuk mund të them që kanë mbetur pak të habitura nga infrastruktura rrugore, si dhe kur na ikin ndonjëherë dritat”, thotë ajo duke qeshur.
Të punosh në ishull
Në Krorëz takuam Kriston, 18 vjeçarin që punonte në biznesin familjar të ngritur në plazhin më të bukur të këtij udhëtimi. Djaloshi jetonte në zonat përreth, por çdo verë ai dhe familja e tij punonin në këtë ishull, ku kishin ngritur një restorant modest. Ai pastronte peshqit teksa iu afruam për të na treguar më shumë rreth jetës në Krorëz.
“Ne punojmë vetëm në verë. Këtu dritat ikin në orën 7 pasdite dhe nuk ka më jetë. Siç e shihni tani po pastroj peshqit, sepse peshku i egër është specialitet i restorantit tonë modest. Peshk dhe mish të pjekur në zgarë, këto janë dy nga gjërat që mund të gatuajmë për njerëzit e paktë që mund të vijnë në këtu.”
A do të rikthehesha përsëri?!
Patjetër që po. Mendoj se ky udhëtim ka qenë një nga gjërat më të bukura të kësaj vere. Në anije duhet thënë se kishte shumë të huaj (shumë më pak shqiptarë), të cilët i gëzoheshin gjërave të thjeshta pafund. Me rrobat e banjës me vete, një peshqir, libër, zhytje në ujë dhe pastaj disa rreze dielli, për mua janë pushimet ideale. Sepse gjërat e thjeshta por të bëra me shumë dashuri, janë gjithnjë më të bukurat.
*Autorja është kryeredaktore e Blitz.al
